Australië deel 1

Ik schrijf maar direct in de titel deel 1, omdat ik jullie sowieso nog een deel 2 beloof. Een tijd heb ik geen goede WIFI gehad, wat geen probleem is, want de telefoon heeft gewoon 4G, maar daardoor zat schrijven er even niet in. Maar I'm back in the land down under, where women glow and men plunder (die eerste heb ik al veel gezien, dat tweede gelukkig niet). En dat lied heb ik al wel hard meegezongen in de auto. De laatste week in Nieuw-Zeeland heb ik vooral rustig aan gedaan. Het weer werd steeds onstabieler en kouder, waardoor ik minder zin had om dingen te ondernemen. Sinds eind juni zit ik in Australië, daar landde ik op 25 juni in Sydney (Vraag: Hoe noem je een Australisch kapsel? Antwoord: Sydney). 

Dat was wel even omschakelen, vergeleken met de uitgestorvenheid van het off season reizen in Nieuw-Zeeland. Een van de eerste dingen die ik zag was een zwerver die zijn middelvinger opstak naar een taxi, een hoop dronken mensen op straat en beter nog: overal eten. Het deed me direct denken aan een Engelse stad, bruisend, een beetje rauw ook, maar wel met beter weer. De hostel etiquette bleek ook iets anders te zijn dat ik tot nu toe gewend was. Met 6 mensen in een gemixte zaal, allerlei mensen die er eigenlijk permanent woonden (binnen 2 minuten kreeg ik een joint aangeboden en zei mijn onderbuurman dat als het bed schudde hij bezig was seksuele handelingen met zichzelf te verrichten). De nachten gebroken, in verband met kamergenoten die vanaf 1 uur 's nachts ongeveer elk uur na elkaar thuis kwamen en oja de snurkers. Ik ben niet gemaakt voor slapen in slaapzalen, aangezien ik heel licht slaap en dus elke keer na zo'n gebeurtenis wakker word (en nee daar helpt geen oordop aan). Nadat ik me verzoend had met 3 dagen zonder slaap, begon ik de lol er wel van in te zien. 

In Sydney heb ik vooral tijd besteed aan het ontmoeten van vrienden uit Nieuw-Zeeland. In de pub zitten, en daar zelfs een muziekquiz doen (waarin we schandelijk laatste werden), Bondi Beach, een walking tour en naar de gratis musea (zeer groot pluspunt, dan kan ik mijn nerdbehoeftes de vrije loop laten). Vanuit Sydney ben ik doorgereisd naar het prachtige Blue Mountains, waar ik maar weer eens ben begonnen met wandelen en in een prachtige bioscoop uit de jaren '20 een heel interessante film heb gekeken over 30 Ierse mensen die ouder dan 100 zijn en de levenslessen die ze hebben. Vanuit daar door naar Port Macquairie, het Binna Burra natuurgebied, de hippieheid van Byron Bay, wietstadje Nimbin en een weekendje in Ormeau Hills bij mijn oud-huisgenoot en vriendin uit Groningen. Wijn en herinneringen, een goede combi (alhoewel ik een significant langere wijnhersteltijd heb dan toen). 

Australië lijkt ergens wel op Nieuw-Zeeland maar ook helemaal niet. Als je over de snelweg rijdt zie je direct de enorme uitgestrektheid van het land. Ook hier prachtige natuur, wel iets minder variatie. Heel mooie bossen, in allerlei tinten groen, oerwouden, vlaktes, bergen, heuvels en fantastische stranden met mooie blauwe kleuren en woeste golven. De auto's zijn groot, ik rijd in een Mitsubishi SUV (was even wennen in Sydney), maar dat is een boodschappenautootje vergeleken met wat hier gemiddeld op de weg zit. En oja, nog een groot verschil: de wildlife. Tot nu toe heb ik walvissen gezien, kangoeroes, koala's, heel veel verschillende gekleurde (en krijsende!) vogels, wallaby's en possums. En een spin, op mijn kamer, waardoor ik voor de zekerheid de Duty manager maar had gebeld. Het was een kleintje, maar ik dacht tja meestal zijn de kleintjes het meest venijnig (dat geldt overigens niet alleen voor dieren). Het bleek gelukkig een bush spider. Totaal ongevaarlijk. Tijdens het wandelen hoorde ik een hoop geritsel en ik dacht tja het is Australië, wat zal er nu eens tevoorschijn komen? Jawel, een bush turkey. Dus met de nope dieren valt het allemaal wel mee.  Wat ook heel fijn is, is het weer. Hoe hoger ik rijd richting Cairns, hoe warmer het wordt. In de Australische winter is het overdag 22 graden, uitstekend voor een bleekhuid als ik. Wellicht word ik in de twee weken die mij nog resteren een iets lichtere tint wit. 

G'day mates and see ya!